Co nowego w BWA Wrocław. Zapowiedzi wystaw na rok 2019



Foto:mat.pras.BWA
Galeria Awangarda we Wrocławiu zostanie zamknięta na początku lutego w celach dokonania niezbędnego remontu, a docelowo – w ciągu kilku lat – przebudowy Pałacu Hatzfeldów. Z tego powodu instytucja otrzymała dodatkową, tymczasową przestrzeń wystawienniczą na antresoli dworca PKP. W jej ramach jeszcze w lutym 2019 pokazane zostaną prace zaprzyjaźnionych z BWA Wrocław  twórców, takich jak m.in.: Grupa Luxus, Krzysztof Gil, Honorata Martin, Julian Jakub Ziółkowski, Olaf Brzeski, Ada Zielińska czy Mariusz Waras. W roku 2019 Konkurs Gepperta dla młodych malarzy obchodzić będzie swoje trzydzieste urodziny, zatem zorganizowane zostanie specjalne, otwarte dla publiczności, sympozjum kwalifikacyjne. Pod koniec maja poznamy propozycje do wystawy konkursowej i będziemy świadkami prac nad listą jej uczestników. W nowej przestrzeni zobaczymy również ekspozycję, która w zintegrowanym ujęciu zaprezentuje taniec i dźwięk, a także projekt Cała Polska, który powstaje na przecięciu badań i kwerendy zrealizowanej przez zespół kuratorski BWA Wrocław jako połączenie dokumentalnego filmu drogi i pozyskanych w trakcie kwerendy artefaktów.

W galerii Studio już na wiosnę będzie można zobaczyć projekt NOBODY CLUB duetu DWA ZETA (Karolina Zajączkowska, Sławek Zbiok Czajkowski). Planowane są również wystawy w ramach 19. MFF Nowe Horyzonty oraz 10. American Film Festival. Powróci Studio Mistrzów, w ramach którego artyści, których śmiało zaliczyć można do klasyków współczesności, spotykają z zainteresowanymi twórcami młodego pokolenia. W pierwszej edycji w 2012 roku miała miejsce współpraca ze Zbigniewem Liberą, tegoroczny „mistrz” wkrótce zostanie ogłoszony. Studio stanie się miejscem ich pracy, zaś w 2020 roku powstanie wystawa, którą zobaczyć będzie można w galerii w przestrzeni na dworcu.

W lutym 2019 roku w galerii SIC! będzie można zobaczyć efekty rezydencji amerykańskiego twórcy Bena Wrighta, który jesienią 2018 roku gościł w BWA Wrocław. Później zaprezentowany zostanie projekt artystek z Berlina: Marie Jeschke i Anja Langer oraz wystawa indywidualna Moniki Patuszyńskiej, która opowie o rodzinnych archiwach i biografiach. Rok 2019 zakończy się wystawą młodych artystów kształcących się w pracowni Projektowania Ceramiki Użytkowej na wrocławskim ASP.

W tym roku sercem galerii Dizajn będzie Żyjnia – specjalna instalacja zaprojektowana przez Buck.Studio, która ma zadziałać niczym salon miejski. W ramach tej przestrzeni zaplanowane są wystawy poświęcone przemysłowi muzycznemu, polskiemu biznesowi i jego reakcji na potrzeby klimatyczne, a także pojawi się temat współczesnego piechurstwa. 



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brawurowa premiera "Manekinów" w Operze Wrocławskiej

Obraz
                                                         Foto: Natalia Kabanow   Idąc na premierę MANEKINÓW do Opery Wrocławskiej 1 marca zupełnie nie spodziewałam się dzieła tak wyrafinowanego, tak pełnego niuansów i subtelności schulzowskiego tekstu (wykorzystano opowiadania z cyklu SKLEPY CYNAMONOWE -  Manekiny", "Traktat o manekinach albo Wtóra Księga Rodzaju," "Traktat o manekinach. Ciąg dalszy", "Traktat o manekinach. Dokończenie" ), a przy tym tak nowoczesnego, wzbogaconego multimedialną scenografią, znakomitymi szalenie skomplikowanymi kostiumami (Martyna Cierpisz) przywodzącymi na myśl Teatr Józefa Szajny i dawne spektakle według prozy Witkacego (Teatr Cricot 2 Tadeusza Kantora). Reżyserka Kamila Siwińska stworzyła widowisko niełatwe, pełne współczesnych odniesień, które wraz z muzyką i śpiewem wzbudza w widzu ogrom różnorodnych emocji - od refleksji po zachwyt wizualnymi atrakcjami.  Właściwie, cytując dwie barwne postacie dziewczyn do szyci
Czytaj więcej

"Staram się zbytnio nie intelektualizować swojego malarstwa" — wywiad z argentyńskim malarzem Alejandrem Mariottim

Obraz
W cyklu Wywiad z artystą - Alejandro Mariotti Artystyczne spojrzenie: Jakie były Pana pierwsze świadomie namalowane prace plastyczne? Alejandro Mariotti: Pamiętam trzy z nich, z czasów mojego wczesnego dzieciństwa w Mendozie, w Argentynie. Pierwszy to p ortret nauczycielki wykonany ołówkiem. Kiedy dałem go jej, to zarówno ona jak i wszyscy uczniowie w klasie stwierdzili, że to naprawdę do niej podobne. Ale dla mnie coś było w tym portrecie nie tak. Po chwili wpatrywania się w tą pracę zdałem sobie sprawę, że brakuje nosa. Kolejna praca, namalowana w czasie wojny o Falklandy Malwiny, również wykonana została  ołówkiem. Narysowałem  typowego gaucho (argentyńskiego wiejskiego jeźdźca) na małej drewnianej łódce, atakującego za pomocą swojego „boleadorą” (to kamienie pokryte skórą i połączone sznurkami, których używa się do łapania zwierząt za nogi) angielskiego żołnierza stojącego z karabinem maszynowym na łodzi podwodnej. Ale najważniejszy był mały „plener” dla dzieci w parku w Mendozie.
Czytaj więcej

"Nasze imprezy są flamenco, żyjemy flamenco, śpimy flamenco i jemy flamenco" – wywiad z Tomatito

Obraz
    W cyklu Wywiad z artystą - Tomatito* Artystyczne spojrzenie: Skąd wziął się Pana pseudonim TOMATITO i od kiedy zaczął go Pan używać? Podobno wiąże się to z Pana dziadkiem? Tomatito :  Oczywiście, tutaj ( w Andaluzji - przyp.tłum. ) przodkowie nadają przydomki i stąd on się wziął. Miguel Tomate… wnuk Tomate… Tomatito – od tego wszystko się zaczęło. Artystyczne spojrzenie: Pochodzi Pan z małego miasteczka w Almerii. Jak to się stało, że takie sławy jak Paco de Lucia zainteresowały się Pana umiejętnościami? Jak doszło do Pana współpracy z tym wybitnym gitarzystą flamenco, był Pan przecież wtedy jeszcze bardzo młody? Tomatito: Wyjechałem z Almerii do Malagi i przez jakiś czas mieszkałem w Maladze, tam poznałem Camaróna i Paco de Lucíę. Do Malagi pojechałem bardzo młodo, gdy miałem 10 lat. Artystyczne spojrzenie: Na jakiej gitarze grał Pan na początku? Czy miała swoją nazwę, bo przecież wielu gitarzystów nadaje nazwy swoim gitarom? Kolekcjonuje Pan gitary? Tomatito : Zacząłem od gitary
Czytaj więcej