Artystyczne spojrzenie

  "Dotkliwa cielesność" to zbiorowa wystawa, na której prezentowane są prace wyrażające  stosunek współczesnych twórców do ciała, pokazanego intymnie, ale i z tolerancją dla niedoskonałości, brzydoty, nieidealności, pokazanego z bezwstydną otwartością, ze wszystkimi nie zawsze przyjemnymi dla oglądającego szczegółami, obrzydliwymi miejscami, które zwykle ukryte są pod ubraniem czy maskującym makijażem.Ta wystawa to kolejna odsłona analizowania przez artystów tego co najbardziej osobiste, otwierania drzwi zwykle zatrzaśniętych przed wzrokiem niepowołanych, obrazów ciała zatrzymywanych dla siebie. Ekspozycja wpisuje się w coraz bardziej powszechny nurt demaskowania tego jak tak naprawdę wyglądamy. Dziś, w czasach kultu idealnego, czystego pięknego, zdrowego, wyretuszowanego w fotoszopie  ciała i uwielbienia dla jego doskonałego wizerunku spopularyzowanego w Internecie, a zwłaszcza w social mediach (instagram z jego magicznym działaniem filtrów upiększających wszystkie niedoskon

Foto: szkic do obrazu "Hołd Pruski" Matejki  z kolekcji prywatnej (zdjęcie dzięki uprzejmości Zamku Królewskiego na Wawelu) Niewielki (37 cm x 76 cm) olejny szkic do "Hołdu pruskiego" Jana Matejki namalowany na desce w roku 1874 - nigdy wcześniej niepokazywany - można oglądać od 18 marca do połowy września 2023 roku, w Sali Senatorskiej (II piętro Zamku, Komnaty królewskie). Jest to pierwowzór monumentalnego (388 cm x 785 cm) dzieła znajdującego się obecnie w Sukiennicach i przedstawiającego hołd złożony przez Albrechta Hohenzollerna 10 kwietnia 1525 roku na krakowskim Rynku. Po 150 latach pokazano szkic do słynnego obrazu Jana Matejki inaugurując Rok Matejki na Wawelu. Dzieło pochodzi z prywatnej kolekcji, w której pozostaje do dzisiaj. W roku 1881 zaprezentowane zostało podczas wizyty cesarza Franciszka Józefa I w pracowni Jana Matejki. W szkicu, który jest skromniejszą wersją dzieła namalowanego farbami olejnymi na płótnie, znajdującego się w zbiorach Muzeum N

  Otwarta 10 marca wystawa "Genius loci. Miejsce-ludzie-zbiory" w Domu Jana Matejki w Krakowie jest refleksją nad postawami obywatelskimi w dziewiętnastowiecznym  społeczeństwie oraz nowatorskim podejściem do sposobu upamiętnienia  wybitnego i popularnego artysty. Porusza kwestie dotyczące udziału artystów  w życiu społecznym, budowania postaw obywatelskich, świadomej promocji  historii i kultury narodu oraz rozwoju muzealnictwa w Polsce.  Innowacyjny  pomysł uczczenia pamięci wybitnego człowieka, zasłużonego dla kultury  polskiej i europejskiej - zgłoszony po śmierci Jana Matejki przez prof.  Mariana Sokołowskiego - jest realizowany od 125 lat.  Jan Matejko zmarł 1 listopada 1893 roku w swoim domu przy ulicy Floriańskiej  i został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  Uroczysty pogrzeb artysty, w którym brali udział mieszkańcy miasta i liczne  oficjalne delegacje, odbył się 7 listopada. Kardynał Albin Dunajewski  odprawił w kościele Mariackim n

Na zdjęciu: Tola Certowicz, "Pokora", przed 1918 r., MNW Wiosną 2023 roku Muzeum Narodowe w Warszawie zaprezentuje nową wystawę czasową  „Bez gorsetu. Camille Claudel i polskie rzeźbiarki XIX wieku” . Otwarta zostanie w kwietniu i potrwa do sierpnia 2023 roku. Z okazji Dnia Kobiet warto przypomnieć o artystkach, które przełamywały ograniczenia społeczne swojej epoki i odważnie wkroczyły do zdominowanego przez mężczyzn świata rzeźby.W XIX wieku rzeźbiarstwo, wymagające ciężkiej pracy w brudzie i pyle, nadal traktowano jako profesję typowo męską. Ponadto modelowanie nagich ciał w glinie uważano za zajęcie nieodpowiednie dla kobiet. Był to jednocześnie czas kształtowania się ruchów i organizacji kobiecych, które podejmowały walkę o równouprawnienie w różnych obszarach życia. Kobiety zaczęły aktywnie zaznaczać swoją obecność także na polu sztuki rzeźbiarskiej, a do głosu doszło pokolenie artystek, które zabiegały o kształcenie się w tej zarezerwow

Twarz – najłatwiej rozpoznawalny, najbardziej wyeksponowany i tym samym najbardziej wrażliwy element ciała człowieka – jest tematem najnowszej wystawy czasowej w Pawilonie Czterech Kopuł. Pokazane zostały prace ponad dwudziestu artystów z całego świata. Dlaczego, dla kogo i w jaki sposób ludzie na przestrzeni wieków rejestrowali wizerunki własne i cudze? Jakie zagrożenia dla wizerunku niosą dziś rozwój cyfryzacji, cybernetyki i bezkrytyczne korzystanie z nowoczesnych technologii? Prezentacja zbudowana wokół najważniejszych dla historii twarzy zagadnień: samoidentyfikacji, portretu, maski i twarzy syntetycznej. Można na niej prześledzić, w jaki sposób zmieniał się status ludzkiego wizerunku i jak wzrastała społeczna potrzeba jego rejestrowania oraz jak ewoluowały formy zapisywania – wszak twarz może być namalowana, narysowana, wyrzeźbiona, zamaskowana, przebrana, sfotografowana, wyretuszowana, wygenerowana, cyfrowa.  Zwiedzający obejrzeć mogą autoportrety i portrety trumienne, które glo

  U schyłku zimy, na przełomie lutego i marca, warto wybrać się do muzeów, na kilka kończących się już wystaw jak " Łempicka"  czynna w krakowskim Muzeum Narodowym do 12 marca czy wspaniały zestaw malarstwa skandynawskiego w warszawskim MN ( "Przesilenie. Malarstwo Północy 1880-1910")  otwarty   do 5 marca. Warto też obejrzeć obrazy Witkacego prezentowane od grudnia w siedzibie Muzeum Historii Katowic  na wystawie  "Witkacy i inspiracje. Portrety Witkacego z dawnej kolekcji Teodora Białynickiego-Biruli oraz prace inspirowane dziełem artysty" przedłużonej ostatnio do 19 marca. To niepowtarzalna okazja obejrzenia portretów na malowanych przez Witkacego dla przyjaciół, m. in. kolekcjonera i lekarza, ale też malarza Teodora Białynickiego-Biruli i jego żony Heleny. Ogółem na wystawie jest 50 portretów z kolekcji prywatnej.  Ekspozycje te stanowią niepowtarzalną okazję do obejrzenia dzieł wcześniej nie pokazywanych albo pokazywanych niezmiernie rzadko. Niedawno,

  W podziemiach Wawelu trwają przygotowania do otwarcia wystawy stałej "Wawel podziemny", nowej trasy stałej, która znajduje się pod wschodnim skrzydłem Zamku. Po raz pierwszy na pokazie prasowym 20 lutego można było zwiedzić pomieszczenia nigdy, od niemal 500 lat, nie udostępniane. Zbudowane w 1524 roku piwnice renesansowego zamku powstały na materiale średniowiecznej budowli. Pierwsi turyści będą mogli zwiedzić to miejsce pod koniec 2023 roku. Koszt projektu nowej ekspozycji to 12.381.042,81 mln zł, z czego ponad 4.094.100,00 mln zł uzyskano dzięki dofinansowaniu Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. Resztę środków pozyskano w ramach dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dzięki wystawie uwzględniającej najnowocześniejszą technologię (ekspozytory służące do samodzielnego zgłębiania wiedzy, projekcje multimedialne, rekonstrukcje 3D) pokazane zostaną ślady wcześniejszych budowli i urządzeń gotyckiego zamku - dolną część Wieży Jordanki i średniowieczn