Pałac Hatzfeldów
Dzieje jednego z najokazalszych wrocławskich pałaców miejskich pełne są dramatycznych zwrotów akcji i ironicznych podtekstów. W 1714 r. przy obecnej ulicy Wita Stwosza jeden z najzamożniejszych rodów w Królestwie Prus – Hatzfeldowie (pruska szlachta, której protoplastów należy szukać w X wieku) - zlecił zaprojektowanie swojej siedziby cieszącemu się uznaniem lokalnej społeczności śląskiemu architektowi Christophowi Hacknerowi, w miejscu gdzie jeszcze w XIV wieku znajdowały się rezydencje książęce należące do Piastów brzeskich i oleśnickich. Ten wspaniały barokowy obiekt, ukończony w 1722 r. padł w niedługim czasie ofiarą działań wojennych (spłonął podczas oblężenia austriackiego w czasie wojny siedmioletniej). Kolejny pałac zbudowano w miejscu zniszczonej budowli w latach 1765 – 1773 i jest dziełem niemieckiego architekta Carla Gottharda Langhansa (późniejszego budowniczego berlińskiej Bramy Brandenburskiej), który jako wielbiciel Italii i reprezentant klasycyzmu