Artystyczne spojrzenie

Antoni Fałat urodził się w 1942 roku w Warszawie. Studia ukończył na warszawskiej ASP w 1969 roku w pracowni Aleksandra Kobzdeja. Był współzałożycielem grupy Aut (aut pictura, aut nihil), która głosiła hasła "polskiej figuracji, polskiego stylu i polskiej egzotyki". Był związany z ruchem "O poprawę" wraz z Ewą Kuryluk i Łukaszem Korolkiewiczem. Jego twórczość bywała łączona także z Nową Figuracją i hiperrealizmem. Zafascynowany rodzinną, najczęściej prowincjonalną fotografią retro, o typowo sentymentalnym charakterze,  tworzy obrazy przedstawiające  niecodzienne i wyalienowane postacie, które  wyglądają trochę jak wampiry - żyjące nocą , w cieniu, niebezpieczne, bo swojskie, ale też takie co do których nie wiadomo czego możemy się po nich spodziewać. Od 2000 roku na obrazach Antoniego Fałata dominują kobiety - młode, stare, dziewczynkowate i w typie peerelowskiej dziewuszki. Klimat tych prac przypomina "Kołysankę" Juliusza Machulskiego z ge...

Pierwsza Noc Muzeów miała miejsce w 1997 roku w Berlinie. Cieszyła się ogromnym powodzeniem, dlatego pomysł zainteresował Francuzów i Holendrów, którzy u siebie organizowali nocne zwiedzania. W Polsce jako pierwsi  w 2003 roku podjęli tę inicjatywę muzealnicy z Poznania. Rok później zorganizowano Noc Muzeów w Krakowie. Z czasem coraz więcej muzeów włączało się do tej akcji, która odniosła niesamowity sukces. Muzea, które w zwykłe dni świeciły pustkami i gdzie na siłę ciągnięto wycieczki szkolne i przedszkolne, nagle stały się miejscem nieco snobistycznej rozrywki mieszczuchów, którzy zabierając dzieciarnię, znajomych i sąsiadów - emerytów ustawiali się w gigantycznych kolejkach i bez słowa skargi na niewygody rzucali się na masowe oglądanie dzieł sztuki. Ten swoisty fenomen przekształcony w coroczny rytuał obejmował swoim oddziaływaniem coraz większe rzesze ludzi. Okazało się, że nie jest z kulturą w Polsce aż tak źle. Ludzie tłumnie, niczym wampiry, nawiedzali muze...

Kiejstut Bereźnicki jest jednym z tych artystów, dla których rzeczywistość minionych epok i współczesność stopiły się w jedną  wielką niezwykle poetycką i nostalgiczną całość. Świat przedstawiony na obrazach tego związanego od 40 lat z Sopotem malarza to siedemnastowieczne holenderskie scenki zabłąkane w nasze, nieco trywialne, czasy. Ale czyż mali mistrzowie holenderscy nie odtwarzali na obrazach drobnych, banalnych przedmiotów - ułożonych na stołach naczyń, sztućców, owoców, warzyw, muszli - tkliwie odwzorowując zaplątane w kielichy kwiatów motyle czy muchy spacerujące po dzbanach? Kiejstut Bereźnicki stwarza na swoich obrazach świat bliski atmosferze Balthusa - nieco surrealistyczny, hieratyczny, znieruchomiały. Intryguje go wieczność. Maluje obrazy z czaszkami, klepsydrami, lustrami. Martwe natury stworzone ze śmiertelnie smutnych garnków, sieci, depresyjnych czosnków, samotnych egzotycznych muszli. Często maluje też sceny pasyjne. Chrystus niby frasobliwy świąte...

Polski artysta multimedialny Sławomir Rumiak pojechał do Sao Paulo fotografować ludzkie ślady. Brazylijski architekt i fotograf Cristiano Mascaro przyjechał do Polski w tym samym celu. Obaj artyści znaleźli sie w obcym dla siebie środowisku, starając się odnaleźć specyfikę miejsc, w których uwiecznić mieli ślady ludzkiej działalności. W efekcie powstały zdjęcia, które można obejrzeć w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie. Aranżacja wystawy "Ślady ludzi" jest nieco szokująca. Widz, aby dostać się do pierwszej sali musi przedrzeć się przez gęstą "zasłonę" z czarnych pasków. W półmroku widzi dwa monitory ustawione po przeciwnych stronach linii usypanej na podłodze z piasku, takiego jaki można znaleźć na plaży. Na jednym monitorze można obejrzeć pokaz zdjęć wykonanych w Polsce przez Brazylijczyka. Na drugim - pokaz fotografii wykonanych w Brazylii przez Polaka. Najbardziej zdumiewające jest to, że scenki z Brazylii wyglądaja jakby je uwiecznił Brazyl...

W Krakowie jednym z żelaznych punktów programu zwiedzania jest dla turystów Collegium Maius z pięknym dziedzińcem i Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, które mieści się  w środku. Od kilku miesięcy można też podziwiać Zaułek Esteichera, wybitnego historyka sztuki, który w 1946 roku przywiózł do Polski zrabowany przez Niemców Ołtarz Mariacki i ponad pół wieku temu założył Muzeum UJ. Aby uhonorować profesora stworzono  na dziedzińcu Huta to urokliwe miejsce,  które nazwano Zaułkiem Esteichera. Idąc od strony rynku w kierunku kościoła św. Anny natrafić można na ten niewielki wypełniony rzeźbami na postumentach podwórzec, uroczyście otwarty w październiku 2014 roku. Jest wyremontowany, na ścianach pnie się bluszcz, ustawione ławeczki kuszą, żeby przysiąść na moment i popatrzeć na postacie znane i mniej znane. Dzieła krakowskiego rzeźbiarza Karola Badyny przestawiają bowiem postacie tak zasłużone dla Uniwersytetu Jagiellońskiego jak papież Jan Paweł II i ksiądz p...

Wytwórnia ceramiki Steatyt była jedną z nielicznych prywatnych fabryk w czasach PRL -u. Działała w Katowicach od 1947 roku do 1994 roku. Jej założyciel Zygmunt Buksowicz, był również autorem  wielu projektów.  Najbardziej znane wyroby - wazony, serwisy do kawy i herbaty, drobne rzeźby w kształcie zwierząt - powstały w latach 50. i 60. Buksowicz wprowadził na rynek nieznane wcześniej w Polsce lampki pochłaniające zapachy - o zwierzęcych kształtach i ukrytych wewnątrz pojemniczkach na wodę kolońską, która podgrzewana przez żarówkę wydzielała zapach ulubiony przez właściciela tego zabawnego bibelotu. O ile w latach 50. w Steatycie powstawały głównie kopie ceramiki rosenthalowskiej (czerpano również wzory z porcelany  bawarskiej wytwórni Hutchenreuthera), o tyle w latach 60. zaczęto sięgać do bardziej awangardowym rozwiązań.  Stosowano  wówczas śmiałe, jaskrawe kolory takie jak czerwień, błękit i zieleń, liczne drobne złocenia, asymetryczne kształty i...

Chińczycy są ludem przesądnym. Z obawy przed demonami chińskie kobiety na wsiach robiły wycinanki, które potem  paliły w misach wypełnionych wodą, a resztki popiołu rozrzucały na rozstaju dróg. Chińskim dzieciom ubierano czapeczki w kształcie tygrysich głów, a ich małe stópki obuwano w buciki w kształcie tygrysów. Na śliniaczkach chińskich niemowlaków widniały  wyhaftowane jadowite stworzenia - węże i jaszczurki, które miały odstraszać złe duchy. We wrocławskim Muzeum Narodowym można oglądać wystawę "Estetyka rytuału. Chińska sztuka ludowa z kolekcji dr Zlaty Cerny". W niewielkiej salce o pomalowanych na czerwono ścianach z półmroku wyłaniają się gabloty z chińskimi bibelotami, figurkami teatru cieni, zabawkami dziecięcymi w kształcie tygrysów (niektóre z nich w środku miały wszyte woreczki z ziołami, które odstraszały insekty), ubrankami zdobionymi motywami  zwierząt z mitologii chińskiej, jaskrawymi, gęsto haftowanymi szatami, a także drzeworytami przedst...