Artystyczne spojrzenie

Marzena Krzemińska-Baluch ukończyła wrocławski Wydział Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych w 2006 r. W 2011 r. odbyła rezydencję w Pilchuck Glass School w Stanwood w stanie Waszyngton, gdzie rok później objęła stanowisko Teaching Assistant, zaś w 2013 r. otrzymała stypendium artystyczne. Pilchuck Glass School  to centrum kształcenia artystów szkła, które założone zostało przez znakomitego rzeźbiarza w szkle Dale'a Chihuly'ego, filantropkę i mecenaskę artystów Anne Gould Hauberg oraz Johna J. Hauberga w 1971 r. W 2016 r. Marzena Krzemińska-Baluch otrzymała Srebrną Nagrodę w konkursie  Emerge w Bullseye Glass Company. W galerii SiC BWA Wrocław od czerwca prezentowała  ekspozycję pt. " Ucieczka po chwilę samotności".  W galerii mieszczącej się przy ulicy Kościuszki starannie wykreowano niemalże poetycką, nasyconą  wspomnieniami z podróży pełnej widoków jezior i gór przestrzeń, którą możemy oglądać, ale i odczuwać, np. zdejmując buty i wkraczając w strefę chropow

W sierpniowym odcinku cyklu WARTO ZOBACZYĆ chciałabym polecić wam obejrzenie wystaw, których motywem przewodnim, źródłem inspiracji lub też miejscem prezentacji są góry. Aby zapoznać się z tymi dziełami, najlepiej udać się do Zakopanego. W okolicy, którą upodobali sobie artyści tak różnorodni jak Witkacy, Antoni Kenar czy Władysław Hasior, znajdują się nie tylko wspaniałe krajobrazy, które warto obejrzeć na żywo, ale i muzea, w których prezentowane są prace malarzy i rzeźbiarzy, inspirujących się tematyką górską lub też w górach tworzących. Podczas pobytu w Zakopanem warto odwiedzić willę Atma mieszczącą się przy ul. Kasprusie 19. Budynek ten został zbudowany przez Józefa Kasprusia-Stocha w 1895 r. z przeznaczeniem na pensjonat. W latach 1930-1935 mieszkał tu Karol Szymanowski. Od  lat 70. XX wieku mieści się tu  biograficzne muzeum poświęcone kompozytorowi. Oprócz licznych pamiątek (m.in. 2 portretów Szymanowskiego namalowanych przez Witkacego, które stanowiły element

W Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby w Sukiennicach rozpoczął się właśnie drugi etap konserwacji obrazu przedstawiającego bitwę pod Kaliszem w roku 1706. To nie lada wyzwanie ze względu na rozmiar płótna: ponad dwa i pół metra wysokości i szerokości. Z powodu takich gabarytów obraz nie mógł być wniesiony do pracowni konserwatorskiej, dlatego prace postanowiono wykonać w sali wystaw zmiennych mieszczącej się przy Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach. Właśnie tu goście galerii mogą odwiedzić konserwatorki pochylone nad obrazem (przez większą część tygodnia, do godz. 14.00). Prace będą prowadzone do marca 2019 r. O rozpoczęciu konserwacji „Bitwy pod Kaliszem”   zadecydował   zły stan zachowania obrazu.  –  Jego warstwa malarska i zaprawa, w wyniku procesów starzenia oraz niestabilnych warunków przechowywania w przeszłości, uległy z czasem spękaniu, odspajały się od płótna i wykazywały tendencje do wykruszeń. Dlatego w miejscach największych uszkodzeń powierzchnię

Zygmunt Brachmański należy do starszego pokolenia śląskich artystów (ur.1936 r.), którzy swoimi monumentalnymi realizacjami wypełniali w minionych dekadach  place miejskie i parki, a także kościoły na Górnym Śląsku. Urodzony w Rydułtowach, absolwent wydziału rzeźby katowickiej ASP (dyplom w 1959 r.), twórca stojącego od 1983 r. naprzeciw budynku dawnego Muzeum Śląskiego na katowickim rynku „Pomnika Harcerzy 1939”, „Orłów Śląskich” czy wywołującego swego czasu wiele emocji i kontrowersji pomnika Korfantego naprzeciw Urzędu Wojewódzkiego przy placu Sejmu Śląskiego. Artysta, który tworzył także dla znajdującej się w Parku Śląskim (dawniej WPKiW) Galerii Rzeźby Śląskiej usytuowanej na łące obok restauracji Leśniczówka, a także dla parku Budnioka w katowickiej dzielnicy Koszutka. Zarazem twórca monumentalnych i patriotycznych  pomników („Pomnik poległych i pomordowanych” w Zawierciu) czy „Bohaterów Monte Cassino” w Zabrzu), wystroju świątyń (np. drogi krzyżowe w katowickiej katedrze, ko

Muzeum Narodowe w Krakowie przygotowało w ramach cyklu „Cudowna moc sztuki” pokaz wyjątkowego obrazu. To wizerunek Matki Boskiej w różanej girlandzie – rzymskie dzieło Giovanniego Battisty Salviego wypożyczone z warszawskiego klasztoru sióstr wizytek. Barokowy włoski obraz, prezentowany w ramach specjalnego pokazu w EUROPEUM – Ośrodku Kultury Europejskiej, będącym oddziałem Muzeum Narodowego w Krakowie, to dużej klasy malarskiej wizerunek Madonny otoczonej efektowną girlandą róż. Pochodzi z połowy XVII stulecia, z rzymskiej pracowni Giovanniego Battisty Salviego, znanego jako Sassoferrato (1609–1685). Był on niezwykle ceniony w swojej epoce jako autor dewocyjnych, idealizowanych wizerunków maryjnych, które widzowie Muzeum Narodowego w Krakowie mogą pamiętać z  wystawy „Maria Mater Misericordiae”. Nie udało się ustalić, w jaki sposób „Matka Boska w różanej girlandzie” trafiła do Rzeczypospolitej, wiadomo jednak, że w 1668 roku obraz ten został ofiarowany przez Jana Kazimi

Ricardas Bartkevicius, jeden z najbardziej interesujących litewskich artystów współczesnych związanych z nurtem neoekspresjonizmu gości obecnie w galerii Floriańska 22 w Krakowie. Jego najnowsze obrazy oglądać można na wystawie "Metamorfoza". Niezwykle emocjonalne, gwałtowne, gorące malarstwo bliskie abstrakcyjnemu ekspresjonizmowi w wydaniu Willema de Kooninga, ozdobione literami, znakami, symbolami tworzy specyficzny malarski język, w którym związany z Wilnem artysta, wypowiada się na temat swego postrzegania świata, który go otacza.Artysta czerpie garściami z litewskiej tradycji rzeźby ludowej, średniowiecznego armeńskiego i gruzińskiego malarstwa czy tradycji rosyjskiego łuboka (ludowej grafiki przedstawiające głównie bajki, wykonanej najczęściej techniką drzeworytu). Świata, który składa się z przedmiotów najprostszych, z których Bartkevicius układa martwe natury opatrzone żartobliwymi tytułami ("Książki o sztuce i armatka", czyli stos książek o sztuce z zab