Wirtualne spotkania z kuratorami Muzeum Narodowego w Warszawie

Foto:Bartosz Bajerski


Zamiast tradycyjnej Nocy Muzeów w wielu instytucjach w tym roku zastosowano odmienną formułę zwiedzania zbiorów. Warszawskie Muzeum Narodowe postanowiło na swoim facebookowym profilu zorganizować internetowe spotkanie z kuratorami swoich galerii. Odbędzie się ono w poniedziałek 18 maja od godziny 17.00, zaś pytania można będzie zadawać kuratorom od godziny 16.00. Będzie się można dowiedzieć, jak wygląda praca w Muzeum, a także zapytać o ulubione eksponaty i ich historię.Publiczności internetowej odpowiadać będą kuratorki MNW: Agnieszka Rosales-Rodríguez ze Zbiorów Sztuki Polskiej do 1914 roku oraz
Joanna Kilian i Zofia Herman ze Zbiorów Dawnej Sztuki Europejskiej.
Rozmowa w galerii muzealnej będzie transmitowana na żywo w mediach społecznościowych MNW. 
Międzynarodowy Dzień Muzeów, przypadający 18 maja, ustanowiła działająca przy UNESCO Międzynarodowa Rada Muzeów (International Council of Museums, ICOM) w 1977 roku. W 2020 roku to święto ma szczególny charakter – po długiej przerwie spowodowanej epidemią koronawirusa muzea znów zapraszają zwiedzających do swoich galerii i na wystawy.

   Foto: Monika Bajkowska

– W poprzednich latach majowy Międzynarodowy Dzień Muzeów tradycyjnie poprzedzała Noc Muzeów. W tym roku wydarzenie w dotychczasowej formule się nie odbędzie. MNW ma jednak bogatą ofertę online. Tych z państwa, którzy nie mieli jeszcze możliwości zapoznania się z nią, zapraszamy do wspólnego przeżywania sztuki w tych nadchodzących dniach – mówi p.o. dyrektor MNW Łukasz Gaweł.


W najbliższą sobotę i niedzielę Gmach Główny MNW w Alejach Jerozolimskich będzie otwarty od godziny 10.00 do 16.00 (w poniedziałki muzeum tradycyjnie pozostaje nieczynne). Nowe zasady zwiedzania, dostosowane do obowiązujących wymogów sanitarnych, znajdują się w regulaminie. Na stronie internetowej MNW zamieszczono filmy z warsztatami plastycznymi dla najmłodszych, a także nagrania i rozmowy o sztuce. Udostępniono także muzealne multimedia, a wybrane galerie i wystawy można też zwiedzać online.

(inf.pras.)


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brawurowa premiera "Manekinów" w Operze Wrocławskiej

Obraz
                                                         Foto: Natalia Kabanow   Idąc na premierę MANEKINÓW do Opery Wrocławskiej 1 marca zupełnie nie spodziewałam się dzieła tak wyrafinowanego, tak pełnego niuansów i subtelności schulzowskiego tekstu (wykorzystano opowiadania z cyklu SKLEPY CYNAMONOWE -  Manekiny", "Traktat o manekinach albo Wtóra Księga Rodzaju," "Traktat o manekinach. Ciąg dalszy", "Traktat o manekinach. Dokończenie" ), a przy tym tak nowoczesnego, wzbogaconego multimedialną scenografią, znakomitymi szalenie skomplikowanymi kostiumami (Martyna Cierpisz) przywodzącymi na myśl Teatr Józefa Szajny i dawne spektakle według prozy Witkacego (Teatr Cricot 2 Tadeusza Kantora). Reżyserka Kamila Siwińska stworzyła widowisko niełatwe, pełne współczesnych odniesień, które wraz z muzyką i śpiewem wzbudza w widzu ogrom różnorodnych emocji - od refleksji po zachwyt wizualnymi atrakcjami.  Właściwie, cytując dwie barwne postacie dziewczyn do szyci
Czytaj więcej

"Staram się zbytnio nie intelektualizować swojego malarstwa" — wywiad z argentyńskim malarzem Alejandrem Mariottim

Obraz
W cyklu Wywiad z artystą - Alejandro Mariotti Artystyczne spojrzenie: Jakie były Pana pierwsze świadomie namalowane prace plastyczne? Alejandro Mariotti: Pamiętam trzy z nich, z czasów mojego wczesnego dzieciństwa w Mendozie, w Argentynie. Pierwszy to p ortret nauczycielki wykonany ołówkiem. Kiedy dałem go jej, to zarówno ona jak i wszyscy uczniowie w klasie stwierdzili, że to naprawdę do niej podobne. Ale dla mnie coś było w tym portrecie nie tak. Po chwili wpatrywania się w tą pracę zdałem sobie sprawę, że brakuje nosa. Kolejna praca, namalowana w czasie wojny o Falklandy Malwiny, również wykonana została  ołówkiem. Narysowałem  typowego gaucho (argentyńskiego wiejskiego jeźdźca) na małej drewnianej łódce, atakującego za pomocą swojego „boleadorą” (to kamienie pokryte skórą i połączone sznurkami, których używa się do łapania zwierząt za nogi) angielskiego żołnierza stojącego z karabinem maszynowym na łodzi podwodnej. Ale najważniejszy był mały „plener” dla dzieci w parku w Mendozie.
Czytaj więcej

"Nasze imprezy są flamenco, żyjemy flamenco, śpimy flamenco i jemy flamenco" – wywiad z Tomatito

Obraz
    W cyklu Wywiad z artystą - Tomatito* Artystyczne spojrzenie: Skąd wziął się Pana pseudonim TOMATITO i od kiedy zaczął go Pan używać? Podobno wiąże się to z Pana dziadkiem? Tomatito :  Oczywiście, tutaj ( w Andaluzji - przyp.tłum. ) przodkowie nadają przydomki i stąd on się wziął. Miguel Tomate… wnuk Tomate… Tomatito – od tego wszystko się zaczęło. Artystyczne spojrzenie: Pochodzi Pan z małego miasteczka w Almerii. Jak to się stało, że takie sławy jak Paco de Lucia zainteresowały się Pana umiejętnościami? Jak doszło do Pana współpracy z tym wybitnym gitarzystą flamenco, był Pan przecież wtedy jeszcze bardzo młody? Tomatito: Wyjechałem z Almerii do Malagi i przez jakiś czas mieszkałem w Maladze, tam poznałem Camaróna i Paco de Lucíę. Do Malagi pojechałem bardzo młodo, gdy miałem 10 lat. Artystyczne spojrzenie: Na jakiej gitarze grał Pan na początku? Czy miała swoją nazwę, bo przecież wielu gitarzystów nadaje nazwy swoim gitarom? Kolekcjonuje Pan gitary? Tomatito : Zacząłem od gitary
Czytaj więcej