Wirtualna Galeria Jednego Dzieła – Paweł Wyborski "Las"

W nowym cyklu Wirtualna Galeria Jednego Dzieła  przedstawiane będą powstałe w ciągu ostatniego roku prace wraz z osobistym komentarzem ich twórców.

PAWEŁ WYBORSKI, "Pejzaż: las", 80x60, olej/płótno, 2019-2020: 

"Od dłuższego już czasu przypatruję się pejzażowi. Kiedyś to podejście do krajobrazu dość wyraźnie pozostawało zadłużone w stylistyce ikony, a jego rezultaty określałem jako pejzaże ikony (ikonopejzaże). Dzisiaj nazywam je immaterialnymi (lub metafizycznymi). Nie są bowiem materialne, bo materia zostaje w nich zredukowana, wzięta w nawias na rzecz refleksji nad porządkiem, jaki wyłaniać ma się pod jej widzialną warstwą. Materia okazuje się czystą przezroczystością: jest i jest widzialna, ale odsłania się na rzecz prześwitywania czegoś pod spodem, jakiejś innej substancji. Immaterialne w tym sensie wiązać ma się z tym, co poza empiryczne i nadnaturalne. Te obrazy mają być ciche i nieruchome. Nie ma w nich poruszeń, istnieje tylko czysty bezruch i cisza. Immateria jest jedynie funkcją światła i rozpraszającego je powietrza. Las zdaje się znakomitym przykładem immaterii. Budują go drzewa, ale wszystko w nim oparte jest na zasadzie prześwitu i świetlistości. Las jest porządkiem światła, przeświecania i odsłaniania. 

Immaterialności pejzażu (w tym przypadku lasu) odpowiada ściśle reguła malarska, tj. warstwowość, która oznacza nie tylko posługiwanie się techniką laserunkową, albowiem malowana scena składa się z kolejnych nakładanych na siebie całych elementów. Świat, jaki wyłania się z tego podejścia nie jest efektem pociągnięć pędzlem, ale pozostaje zbudowany z odrębnych przedstawień zestawionych na sobie, warstwa po warstwie. Wynika to z przekonania, że na miejsce składają się w istocie miejsca. Miejsce zmienia się w czasie, obrasta w przekształcenia i nowe znaczenia, tym samym zawiera w sobie inne miejsca: te poprzednie, wcześniejsze – pamiętane, zapomniane, przekształcone czy zniszczone – te, które były i które odeszły. W tym sensie miejsce (i pejzaż) jest ostatecznie wypadkową mikroświatów, jakie się przez nie przewinęły i wciąż przewijają. Dlatego pejzaże immaterialne z założenia mają być głębokie i warstwowe, a znaczeniowej głębokości i złożoności miejsca musi odpowiadać malarska warstwowość. Właściwą dla tego cyklu okazuje się strategia budowania malarskiej toni (głębi), transparentnej konstrukcji warstw, bowiem właśnie poprzez przenikalność luminescentnych powłok możliwe staje się opowiedzenie o świetle, które jest esencją pejzażu."

Paweł Wyborski (ur. 1975 r. w Starogardzie Gdańskim). Malarz i socjolog kultury. Autor pięćdziesięciu trzech wystaw indywidualnych w kraju i za granicą (w Holandii, Belgii i Stanach Zjednoczonych). Brał udział w dwudziestu wystawach zbiorowych (w Wielkiej Brytanii, Danii, Belgii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Hiszpanii, Kazachstanie i Polsce). Wielokrotny laureat stypendium kulturalnego Miasta Gdańska oraz stypendium kulturalnego Prezydenta Starogardu Gdańskiego. Laureat nagród za twórczość malarską. Mieszka w Gdańsku.

www.facebook.com/PawelWyborskiArt

instagram: pawelwyborski_art