Kolekcja Muzeum Architektury we Wrocławiu

W grudniu mija rok, od kiedy uruchomiona została na stronie internetowej zakładka KOLEKCJA – baza najciekawszych obiektów z bogatych zbiorów Muzeum Architektury we Wrocławiu. To efekt wspieranego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego projektu “Digitalizacja i udostępnianie zbiorów architektury XX wieku Muzeum Architektury we Wrocławiu”, którego realizację rozpoczęto pod koniec 2019 roku, a przez cały ostatni rok z powodzeniem jest kontynuowana. W tym czasie udało się zdigitalizować i udostępnić kilka tysięcy projektów architektonicznych, modeli i archiwalnych materiałów, obejmujących m.in. fotografie, szkice, rysunki i dokumenty. Są tu obiekty powiązane z twórczością najwybitniejszych polskich architektów: Bohdana Lacherta, Macieja Nowickiego, Andrzeja Frydeckiego, Marii i Witolda Molickich, Tadeusza Teodorowicza-Todorowskiego, Stefana Müllera i wielu innych. Ogromna większość z nich nie była do tej pory publicznie prezentowana, reprodukcje części można odnaleźć w wydawnictwach muzeum. Teraz dostęp do nich możliwy jest w każdym miejscu i czasie – wystarczy skorzystać z internetowej wyszukiwarki w zakładce KOLEKCJA! Wyszukiwarkę zbiorów znaleźć można w głównym MENU, w zakładce Kolekcja. http://ma.wroc.pl/pl/kolekcja
Wyszukiwanie działa na zasadzie przeglądarki internetowej. W trakcie wpisywania poszukiwanego tematu (nazwiska architekta bądź adresu) pojawią się podpowiedzi, które mogą pomóc w wyszukiwaniu danego obiektu, osoby lub miejscowości. W zakładce znajdują się również materiały do pobrania – kompletne bazy danych z działów polskiej architektury międzywojennej i architektury współczesnej. Celem projektu było również dostosowanie udostępnianych obiektów do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. W zakładce KOLEKCJA znajdziecie więc, przy wybranych materiałach, audiodeskrypcje przygotowane we współpracy z Fundacją Katarynka. Istnieje również możliwość automatycznego powiększania ilustracji i towarzyszących im opisów. Kilka tysięcy już udostępnionych w sieci obiektów pochodzi ze zbiorów działu architektury XIX i XX wieku (kolekcja architektury międzywojennej) oraz działu architektury współczesnej, gromadzącej projekty powstałe po 1945 roku. To nadal niewielki ich fragment – na digitalizację i udostępnienie czeka jeszcze kilkadziesiąt tysięcy archiwaliów. Foto:mat.pras.MA we Wrocławiu (informacja muzealna)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brawurowa premiera "Manekinów" w Operze Wrocławskiej

Obraz
                                                         Foto: Natalia Kabanow   Idąc na premierę MANEKINÓW do Opery Wrocławskiej 1 marca zupełnie nie spodziewałam się dzieła tak wyrafinowanego, tak pełnego niuansów i subtelności schulzowskiego tekstu (wykorzystano opowiadania z cyklu SKLEPY CYNAMONOWE -  Manekiny", "Traktat o manekinach albo Wtóra Księga Rodzaju," "Traktat o manekinach. Ciąg dalszy", "Traktat o manekinach. Dokończenie" ), a przy tym tak nowoczesnego, wzbogaconego multimedialną scenografią, znakomitymi szalenie skomplikowanymi kostiumami (Martyna Cierpisz) przywodzącymi na myśl Teatr Józefa Szajny i dawne spektakle według prozy Witkacego (Teatr Cricot 2 Tadeusza Kantora). Reżyserka Kamila Siwińska stworzyła widowisko niełatwe, pełne współczesnych odniesień, które wraz z muzyką i śpiewem wzbudza w widzu ogrom różnorodnych emocji - od refleksji po zachwyt wizualnymi atrakcjami.  Właściwie, cytując dwie barwne postacie dziewczyn do szyci
Czytaj więcej

"Staram się zbytnio nie intelektualizować swojego malarstwa" — wywiad z argentyńskim malarzem Alejandrem Mariottim

Obraz
W cyklu Wywiad z artystą - Alejandro Mariotti Artystyczne spojrzenie: Jakie były Pana pierwsze świadomie namalowane prace plastyczne? Alejandro Mariotti: Pamiętam trzy z nich, z czasów mojego wczesnego dzieciństwa w Mendozie, w Argentynie. Pierwszy to p ortret nauczycielki wykonany ołówkiem. Kiedy dałem go jej, to zarówno ona jak i wszyscy uczniowie w klasie stwierdzili, że to naprawdę do niej podobne. Ale dla mnie coś było w tym portrecie nie tak. Po chwili wpatrywania się w tą pracę zdałem sobie sprawę, że brakuje nosa. Kolejna praca, namalowana w czasie wojny o Falklandy Malwiny, również wykonana została  ołówkiem. Narysowałem  typowego gaucho (argentyńskiego wiejskiego jeźdźca) na małej drewnianej łódce, atakującego za pomocą swojego „boleadorą” (to kamienie pokryte skórą i połączone sznurkami, których używa się do łapania zwierząt za nogi) angielskiego żołnierza stojącego z karabinem maszynowym na łodzi podwodnej. Ale najważniejszy był mały „plener” dla dzieci w parku w Mendozie.
Czytaj więcej

"Nasze imprezy są flamenco, żyjemy flamenco, śpimy flamenco i jemy flamenco" – wywiad z Tomatito

Obraz
    W cyklu Wywiad z artystą - Tomatito* Artystyczne spojrzenie: Skąd wziął się Pana pseudonim TOMATITO i od kiedy zaczął go Pan używać? Podobno wiąże się to z Pana dziadkiem? Tomatito :  Oczywiście, tutaj ( w Andaluzji - przyp.tłum. ) przodkowie nadają przydomki i stąd on się wziął. Miguel Tomate… wnuk Tomate… Tomatito – od tego wszystko się zaczęło. Artystyczne spojrzenie: Pochodzi Pan z małego miasteczka w Almerii. Jak to się stało, że takie sławy jak Paco de Lucia zainteresowały się Pana umiejętnościami? Jak doszło do Pana współpracy z tym wybitnym gitarzystą flamenco, był Pan przecież wtedy jeszcze bardzo młody? Tomatito: Wyjechałem z Almerii do Malagi i przez jakiś czas mieszkałem w Maladze, tam poznałem Camaróna i Paco de Lucíę. Do Malagi pojechałem bardzo młodo, gdy miałem 10 lat. Artystyczne spojrzenie: Na jakiej gitarze grał Pan na początku? Czy miała swoją nazwę, bo przecież wielu gitarzystów nadaje nazwy swoim gitarom? Kolekcjonuje Pan gitary? Tomatito : Zacząłem od gitary
Czytaj więcej