Wystawa II Grupy Krakowskiej

W maju 2017 r. minęło 60 lat od powstania jednej z najciekawszych grup artystycznych w powojennej sztuce polskiej - II Grupy Krakowskiej. Po zakończeniu II wojny światowej przedstawiciele I Grupy Krakowskiej (sformowanej w 1930 r. przy Komunistycznym Związku Młodzieży) Maria Jarema i Jonasz Stern wraz z Jadwigą Maziarską i Erną Rosenstein połączyli siły z młodszym pokoleniem twórców skupionych wokół Tadeusza Kantora (Tadeusz Brzozowski, Kazimierz Mikulski, Jerzy Nowosielski, Jerzy Skarżyński), tworząc w 1946 r. Grupę Młodych Plastyków, przy Podziemnym Teatrze Eksperymentalnym (istniejącym od 1942 r.). Ostatnim ich działaniem, przed zatwierdzeniem konieczności tworzenia według zasad socrealistycznych, była ekspozycja w krakowskim Pałacu Sztuki na przełomie 1948/1949.
Na kilka lat ustała oficjalna twórcza aktywność artystów awangardowych, którzy dopiero w 1956 r. zebrali się, by stworzyć nową grupę. W 1957 r. oficjalnie zarejestrowano II Grupę Krakowską, która po okresie spotykania się w mieszkaniach artystów (Jaremianki, Kantora, Mikulskiego) i kawiarniach (Wierzynek, Jama Michalikowa) na swoją siedzibę wybrała średniowieczne piwnice Pałacu Krzysztofory, gdzie na 400 metrach, z których usunięto gruz i śmieci (nie mówiąc o rybich szczątkach, bo wcześniej znajdowała się w tym miejscu Centrala Rybna) przez wiele lat urządzano wystawy (nie tylko Grupy Krakowskiej, ale też np. Picassa czy Beuysa), happeningi, odczyty, koncerty i bale.
W Pawilonie Czapskiego w Krakowie można obecnie zobaczyć wybrane prace 18 twórców należących do II Grupy Krakowskiej. Są to dzieła wykonane w znakomitej większości na podłożach papierowych (wyjątkowa jest czarno-biała kompozycja Wojciecha Krakowskiego), a więc niezwykle delikatne i niechętnie wyciągane przez muzealników z magazynów Muzeum Narodowego, gdzie znajdują się na co dzień.
Ekspozycja prezentuje dzieła rzadko pokazywane. Można tu obejrzeć m.in. zestawione ze sobą prace Teresy Rudowicz, znanej raczej z prac sytuowanych w nurcie malarstwa materii i jej męża Mariana Warzechy,  wczesne dzieła Tadeusza Kantora z jego okresu  metaforycznego, niezwykle subtelne rysunki Jerzego Nowosielskiego (kobiece akty pełne erotyzmu), dwa wczesne akty autorstwa Tadeusza Brzozowskiego, intrygujące surrealistyczne kolaże Jerzego Skarżyńskiego i projekty scenograficzne Daniela Mroza, którego prace nie tak dawno można było obejrzeć w galerii Artemis w Krakowie.
Ekspozycja na I piętrze Pawilonu Czapskiego warta jest obejrzenia i porównania z dziełami tych samych artystów na innych wystawach związanych z obchodzonym w tym roku stuleciem ruchu awangardowego (np. z prezentowaną  do 22 lipca kolekcją krakowskiej galerii Zderzak, na której obejrzeć można prace takich artystów jak Jadwiga Maziarska  czy też ze zbiorem fotografii awangardowych pokazywanych obecnie we wrocławskim Pawilonie Czterech Kopuł, gdzie w jednej z sal można obejrzeć heliograf związanego z II Grupą Krakowską Andrzeja Pawłowskiego na wystawie "Nowe horyzonty w nowych mediach" ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu).
Ekspozycja czynna będzie do 10 września 2017 r.