Tadeusz Kantor, Oskar Schlemmer i Balet Triadyczny
W krakowskiej Cricotece na wystawie "Schlemmer/Kantor", można
zobaczyć zderzenie dwóch artystycznych osobowości, z których Tadeusz
Kantor w Polsce jest niewątpliwie bardziej znany. Twórczość Schlemmera
była dla Kantora źródłem inspiracji w latach 30. i 40. XX wieku.
Fascynowały go zwłaszcza zagadnienia ruchu, przestrzeni i ciała
"człowieka jako odtwórcy zdarzeń cielesnych i duchowych".
Na wystawie w Cricotece pokazano 40 rysunków i obrazów Kantora, z których najwcześniejsze zainspirowane zostały dziełami Schlemmera, twórczością Bauhausu, konstruktywizmem rosyjskim i niemieckim.
Wchodząc na wystawę natrafiamy na szkicownik Kantora z czasów studiów na krakowskiej ASP, na serię rysunków do "Śmierci Tintagilesa" (1937 r.) i drewniane manekiny zwisające z góry niczym w spektaklu teatralnym. Spektakl "Balladyna" z 1943 r. Podziemnego Teatru Niezależności, został zainspirowany twórczością Schlemmera, przefiltrowaną przez romantyzm Słowackiego, którego szczególnie cenił sobie Tadeusz Kantor.
Podążając w głąb kantorowskich wizji mijamy obrazy olejne Kantora (np. obraz Kobiety z parasolką, z 1949 r. z Muzeum Sztuki w Łodzi) z lat 40. i 50., a więc z okresu metaforycznego twórczości twórcy teatru Cricot 2, zbliżamy się do niesamowitej postaci rodem z baletowych przedstawień Schlemmera (1888-1943). Warto zatem przypomnieć sylwetkę tego niemieckiego artysty.
Oskar Schlemmer związany był z niemieckim Bauhausem (1919-1933), zajmował się malarstwem, rzeźbą, metaloplastyką, scenografią i eksperymentalną choreografią oraz projektowaniem kostiumów dla teatrów zawodowych. Prowadził eksperymenty z mechanicznymi formami teatru. Jego najbardziej znane dzieło, "Balet triadyczny", zaprezentowane po raz pierwszy zostało w 1922 r. Podstawą choreografii było tu zaakcentowanie triad: kostium - muzyka - ruch/przestrzeń - forma - barwa/wysokość-szerokość - głębokość/koło - kwadrat - trójkąt. W 1925 roku otrzymał własną scenę, na której razem ze studentami i tancerką Mandą von Kreibig stworzył cykl tańców bauhausowyskich (Taniec gestów, Taniec form, Taniec obręczy), z których każdy trwał kilka minut. Na ścianach jednego z pomieszczeń Cricoteki można obejrzeć fotografie z Archiwum Bauhausu w Berlinie ("Tańce Bauhausu", np. Taniec szkła w choreografii Schlemmera).
Na wystawie w Cricotece warto usiąść na schodkach i obejrzeć to zadziwiające przedstawienie, które i dziś wydaje się niezwykle nowoczesne i awangardowe. Jako ciekawostkę z życia Schlemmera warto przypomnieć jego związki z Wrocławiem, gdzie w latach 1929-1932 wykładał w Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego.
Krakowska ekspozycja niewątpliwie warta jest obejrzenia także z uwagi na świetną żółto-różową aranżację. Dla miłośników teatru wystawa Kantor/Schlemmer" może być dużym zaskoczeniem.
Wystawa czynna do 15 stycznia 2017 r.
Na wystawie w Cricotece pokazano 40 rysunków i obrazów Kantora, z których najwcześniejsze zainspirowane zostały dziełami Schlemmera, twórczością Bauhausu, konstruktywizmem rosyjskim i niemieckim.
Wchodząc na wystawę natrafiamy na szkicownik Kantora z czasów studiów na krakowskiej ASP, na serię rysunków do "Śmierci Tintagilesa" (1937 r.) i drewniane manekiny zwisające z góry niczym w spektaklu teatralnym. Spektakl "Balladyna" z 1943 r. Podziemnego Teatru Niezależności, został zainspirowany twórczością Schlemmera, przefiltrowaną przez romantyzm Słowackiego, którego szczególnie cenił sobie Tadeusz Kantor.
Podążając w głąb kantorowskich wizji mijamy obrazy olejne Kantora (np. obraz Kobiety z parasolką, z 1949 r. z Muzeum Sztuki w Łodzi) z lat 40. i 50., a więc z okresu metaforycznego twórczości twórcy teatru Cricot 2, zbliżamy się do niesamowitej postaci rodem z baletowych przedstawień Schlemmera (1888-1943). Warto zatem przypomnieć sylwetkę tego niemieckiego artysty.
Oskar Schlemmer związany był z niemieckim Bauhausem (1919-1933), zajmował się malarstwem, rzeźbą, metaloplastyką, scenografią i eksperymentalną choreografią oraz projektowaniem kostiumów dla teatrów zawodowych. Prowadził eksperymenty z mechanicznymi formami teatru. Jego najbardziej znane dzieło, "Balet triadyczny", zaprezentowane po raz pierwszy zostało w 1922 r. Podstawą choreografii było tu zaakcentowanie triad: kostium - muzyka - ruch/przestrzeń - forma - barwa/wysokość-szerokość - głębokość/koło - kwadrat - trójkąt. W 1925 roku otrzymał własną scenę, na której razem ze studentami i tancerką Mandą von Kreibig stworzył cykl tańców bauhausowyskich (Taniec gestów, Taniec form, Taniec obręczy), z których każdy trwał kilka minut. Na ścianach jednego z pomieszczeń Cricoteki można obejrzeć fotografie z Archiwum Bauhausu w Berlinie ("Tańce Bauhausu", np. Taniec szkła w choreografii Schlemmera).
Na wystawie w Cricotece warto usiąść na schodkach i obejrzeć to zadziwiające przedstawienie, które i dziś wydaje się niezwykle nowoczesne i awangardowe. Jako ciekawostkę z życia Schlemmera warto przypomnieć jego związki z Wrocławiem, gdzie w latach 1929-1932 wykładał w Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego.
Krakowska ekspozycja niewątpliwie warta jest obejrzenia także z uwagi na świetną żółto-różową aranżację. Dla miłośników teatru wystawa Kantor/Schlemmer" może być dużym zaskoczeniem.
Wystawa czynna do 15 stycznia 2017 r.
Komentarze
Prześlij komentarz