Artystyczne spojrzenie

  Urocza komedia romantyczna z Billem Murrayem i Andie Macdowell z 1993 r. "Dzień Świstaka" w reżyserii Harolda Ramisa, cieszyła się swego czasu ogromną popularnością. Główny bohater zamknięty zostaje w pętli czasu, nieustannie powtarzającego się dnia 2 lutego, kiedy to w miejscowości  Punxsutawney,  sprawdza się za pomocą świstaka (a raczej jego cienia), czy wiosna wkrótce nadejdzie, czy też przez kolejne 6 tygodni trwać będzie zima.  Opowieść o  cynicznym prezenterze telewizyjnym, który z powodu niesprzyjających warunków pogodowych nie może wydostać się z prowincjonalnego amerykańskiego miasteczka, a wciąż powtarzające się codzienne zdarzenia doprowadzają go do szału, z czasem pod wpływem relacji z ludźmi z Punxsutawney, zmienia się w sympatycznego dziennikarza, dostrzegającego piękno drobnych gestów, delikatnych uczuć i  przyjaznego otoczenia, w którym w końcu dostrzeże ukryte wartości, została przeniesiona  na deski Old Vic Theatre w 2016 roku...

  Premierowy spektakl "Autentik" przygotowany został  przez Teatr imienia Jana Kochanowskiego  i Wrocławski Teatr Pantomimy, w reżyserii Norberta Rakowskiego, dyrektora opolskiego teatru.  Opolski spektakl miał swoją premierę  20 września, a wrocławski  3 października. To spektakl krótki, bo zaledwie 60-minutowy, za to mocno nasycony refleksjami, drażliwymi, egzystencjalnymi i intymnymi pytaniami oraz różnorodnymi odniesieniami - od skomplikowanej (żeby nie powiedzieć wręcz toksycznej) relacji guru biotechnologii ze współpracownikami, po małpie modyfikacje.  Scenografia Marii Jankowskiej jest dość oszczędna. W centrum sceny we wrocławskiej Piekarni ustawiono wielką klatkę wypełnioną trocinami. Najpierw oglądamy w niej tańczącego do muzyki płynącej, jak się domyślamy, ze słuchawek, Samuela (znakomity Kamil Brzeziński, który do końca spektaklu pojawia się nie pokazując twarzy przysłoniętej długimi ciemnymi włosami). To postać wyobcowana, żyjąca we własny...

  Pierwsza w sezonie 2025/2026 premiera we Wrocławskim Teatrze Lalek to oparta na poetyckim, surrealistycznym tekście Philippe'a Dorina (w przekładzie Ewy Umińskiej-Plisenko) opowieść o strachu i jego następstwach. Prawie 70-minutowy spektakl to taka trochę dziecięca baśń drogi. Rozpoczyna się w wielkich ciepłych łóżkach - stojących pionowo, co jest ciekawym elementem scenograficznym, bo doskonale widać na widowni,  jak obudzeni bohaterowie spektaklu kręcą się i opowiadają sobie straszne historie. Powtarzają  plotki o stojącym u bram miasta olbrzymie, który rzekomo jest tak wygłodniały (a jest to głód wielomiesięczny), że wszyscy rodzice się go boją, bo z daleka wyczuwa zapach ich smakowitych dzieci, którymi chciałby się posilić. Odrywający rolę olbrzyyyma Tomasz Maśląkowski podśpiewuje sobie przy tej okazji  o "pralinkach z Martynki" i innych apetycznych przekąskach.  Trójkę dzieci grają aktorzy Wrocławskiego Teatru Lalek: Marta Kwiek, Tomasz Maśląkowski i Mate...

  Wielka wystawa poświęcona  malarzowi i rysownikowi Waldemarowi Cwenarskiemu (1926–1953) zorganizowana w 100. rocznicę jego urodzin i 70. otwarcia Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki „Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale (1955), gdzie prace artysty spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem, czynna będzie do 18 stycznia 2026 r. Twórczość Cwenarskiego zasługuje na  uznanie nie tylko jako przykład niezależnej sztuki powojennej, wyjątkowo przejmujący zapis dramatycznych czasów pokolenia naznaczonego piętnem II wojny światowej, ale również jako uniwersalna, pełna emocji opowieść o potrzebie bliskości, miłości, ochrony tego, co w życiu najcenniejsze. Ekspresyjna technika malowania, niezwykłe wyczucie koloru, stosowanie ciekawych skrótów perspektywicznych, dążenie do syntezy przy zachowaniu maksymalnej siły wyrazu stanowią świadectwo wielkiej wrażliwości i indywidualności tego artysty...

   Nowa wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie „Czarny karnawał. Ensor / Wojtkiewicz” to bezprecedensowe zestawienie twórczości Jamesa Ensora i Witolda Wojtkiewicza, artystów przełomu XIX i XX wieku, których wyobraźnie splatają się w przewrotnym dialogu. Na ekspozycji można zobaczyć blisko 200 dzieł sztuki, prezentowanych w teatralnie zaaranżowanej przestrzeni. Kuratorzy zestawiają twórczość Ensora i Wojtkiewicza wokół motywów karnawałowej maskarady, teatru lalkowego, cyrku, śmierci, erotyki i groteski – tematów, które odsłaniają głębię ludzkiej natury i granice poznania.  – Kultura łączy w sobie dwa porządki. Z jednej strony jest wyrazem naszej tożsamości – zbiorowej i indywidualnej, z drugiej – uniwersalnym językiem porozumienia, który nie wymaga pośrednictwa tłumaczy. Na wystawie w Muzeum Narodowym w Warszawie spotyka się dwóch artystów, którzy fizycznie nie spotkali się nigdy, ale którzy podobnie odczuwali i opisywali świat. Dzięki sile ich sztuki spotykają się też d...

  Młoda reżyserka Anna Obszańska zainspirowana książką Aldousa Huxleya z 1932 roku "Nowy wspaniały świat" stworzyła spektakl pantomimicznej filozofii współczesnej - niezwykle inteligentnej i przewrotnej refleksji na temat współczesnego społeczeństwa, jego obsesji na punkcie wyglądu, doskonałości ciała i idealnego zdrowia. Wykorzystała antyutopijny tekst Huxleya, żeby pokazać jak za pomocą zupełnie odmiennych od literackich, bo pantomimicznych (ruchowych) środków wyrazu, można opowiedzieć, a raczej dopowiedzieć, zakończenie tego co widzimy wokół nas. Obsesyjnej dbałości o fizyczność, dążenie do niemożliwego do osiągnięcia ideału (człowiek stający się lalką jak Barbie z monstrualnym biustem albo z gigantycznym penisem, służącym nawet do gry w szachy!) i bezkrytyczne zawierzenie medycynie estetycznej i chirurgii, w której efektem staje się wynaturzenie i brzydota.  W spektaklu widzimy osiem postaci (w tym tylko trzy kobiety, z których jedna jest nieudaną kopią mężczyzny, a druga...

Już po raz trzeci w dniach 26-28 września odbywać się będzie festiwal WAWEL JEST WASZ. FESTIWAL NOWOCZESNOŚCI. Tym razem będzie to edycja jesienna i bardzo kobieca. Tegoroczny program współtworzyć będą bowiem trzy artystki: Anna Orska (projektantka biżuterii), Joanna Hawrot (projektantka mody i reprezentantka Polski na EXPO 2025 w Osace) oraz Alicja Śmietana (skrzypaczka). Wydarzenie to pokazuje jak silne mogą być związki współczesności z dziedzictwem sztuki dawnej. Artystki zainspirowały się kolekcją Skarbca Koronnego i zbiorami tkanin eksponowanych w Komnatach Królewskich. Unikatowa kolekcja Anny Orskiej zainspirowana została malarskim wizerunkiem Anny Jagiellonki. Na briefingu prasowym obejrzeć można było przepiękny unikatowy naszyjnik (na zdjęciu) z perłami - i tymi klasycznymi, regularnymi, i nieregularnymi, które szczególnie upodobała sobie Orska. Można go nosić i z przodu na dekolcie i z "tyłu", można go różnie zawiązywać, bawić się "drapowaniem" naszyjnika ...