W oparach perwersji i okultyzmu, czyli o pępku snu w Galerii Miejskiej
W "Objaśnianiach marzeń sennych" Zygmunt Freud wprowadza rozróżnienie między utajoną a jawną treścią snu. Pępek snu we wrocławskiej Galerii Miejskiej jest określeniem prezentacji prac artystów, których twórczość mieści się w ramach romantyczno-symbolistyczno-surrealistycznych. Na wystawie znajdują się prace, które łączy balansowanie na granicy tego co zmysłowe, cielesne i doznawalne rozumem i doświadczeniem odbiorcy, a tym co duchowe, nieznane, niepokojące, na wpół ukryte i tym co jest domeną snu, marzeń sennych, pragnień czy żądz nie do końca uświadamianych. Artyści, których prace pokazywane są w salach Galerii Miejskiej we Wrocławiu, poruszają takie wątki jak zmysłowość, baśniowość, mitologiczność, perwersyjność. Nie są jedynie prezentacją tego co znamy z doświadczenia realnego, lecz raczej pewnym przekraczaniem granic. Nie ma tu prac naprawdę skandalicznych, szokujących (choć może "Źródło" Milana Zientary może wzbudzić lekkie przerażenie, jeśli się dokładnie